دسته ی چهارمی سِمج

دسته ی چهارمی  سِمج

گفت: شهید باکری می گفت؛ جنگ که تمام شود، رزمنده ها سه دسته می شوند. گروهی سرخورده و پشیمان می شوند، گروهی غرق در نوستالژی جنگ می شوند، و گروهی به جبران دوران جنگ به دنیا می چسبند و پول درآوردن. اما من به دسته ی چهارمی، می اندیشیدم که از جامعه طلبکار نیست، دنیاگرا نیست و مبارزه برای احقاق حق در برابر باطل را جنگی ابدی و ازلی می‌داند. 

وقتی مستند پرتره ی مسعود ده‌نمکی را ساختم، نام مستند را با همین توجیه "دسته ی چهارم" گذاشتم. او در جنگِ بین حق و باطل محکم ایستاده، هنوز پشت خاکریز و سنگر، پشت سلاحش نشسته و اباطیل را هدف گرفته، اسلحه اش فیلم است که این بار با دادستان فشنگ گذاری اش کرده. دادستان، دادی ست که در گلوی خیلی های ما بغض کرده بود و مسعود عزیز، فریادش کرد. اگر پیشاپیش به آن می تازند و نقد مغرضانه می کنند، می خواهند از اربابان گردن کلفت و پدرخوانده های رانت‌خوارشان دفاع کنند.

اما این دسته چهارمی سمج، برای حق مردم، دکوپاژِ عادلانه می کند و میزانسنِ حق می چیند و دیالوگ های بغض آلودِ ماندگار می نویسد.