آیا جنگ دوم جهانی را انگلیس شروع کرد؟ قسمت پایانی: تفرقه بیانداز و حکومت کن!

آیا جنگ دوم جهانی را انگلیس شروع کرد؟

قسمت هفتم: تفرقه بیانداز و حکومت کن!

نویسنده: سهیل سلیمی

در قریب به پانزده سال گذشته، تمدن غرب با انواع حربه‌های سیاسی و اجتماعی و نظامی، روسیه را در منگنه‌ی جنگ با کشورهای همسایه‌ غربی گذاشت، تا با استفاده از مهره‌های دست‌آموز و سیاستمدارنِ وابسته و سرمایه‌های اجتماعی که از طریق انقلاب‌های رنگی در این کشورها جمع آوری کرده بودند، روسیه را به زانو در‌آورند و متعاقباً چین و ایران را هم از صفحه شطرنج معادلات‌شان حذف کنند و به منابع سرشار این سه تمدنِ باستانی دست یابند. هرچند روسیه در نهایت مجبور شد برای حفظ تمامیت عرضی خود وارد جنگ با اُکراین شود اما هوشمندی روسیه در دامن نزدن به دومینوی جنگی که آلمان را به نابودی کشاند، از هوشمندی و آینده نگری پوتین نشات می‌گرفت تا ضمن کشیدن ترمز نفوذ ناتو به مرزهای اُکراین، از ورود به مخاصمه بزرگ هم پرهیز کند و شرایط را در حالتی از خلسه وار از نه جنگ تمام عیار و نه صلح بدون تامین منافع روسیه نگه‌ دارد. هر چند پیش بینی این استراتژی موفق، در بلند مدت کار دشواری‌ست اما تحمیل هزینه‌های گزاف به تمدن غرب برای سرپا نگه داشتن اُکراین و رئیس جمهور کُمدینش، خود توفیقی بزرگ و راهبردی موثر برای پوتین بوده است، که اگر روسیه قدرت رسانه‌ای خوبی برای خود در جهان ایجاد کرده بود می‌توانست به ایجاد شورش در کشورهای غربی منجر شود که با وجود فقر گسترده در کشور خود میلیاردها دلار خرج جنگ اُکراین می‌کنند.

تاریخ نشان می‌دهد غرب تنها زمانی وارد یک جنگ تمام عیار می‌شود که یا فقر گسترده آن را فرا گرفته یا ثروتِ باد آورده‌ی زیادی به سرزمین‌هایشان سرازیر شده باشد. امروز به اعتبار آمارهای اقتصاد جهانی و آمارهای اقتصادی کشورهای غربی، و اطلاعات میدانی، تمدن غرب دوران ورشکستگی‌اش شروع شده و باز نیاز به شروع جنگ‌های بزرگ و بی پایان دارد. و به گفته‌ی "کلاوس شو آپ" رئیس اجلاس اقتصاد جهانی در کتابِ "نوآغاز بزرگ یا باز نشانی بزرگ"، جنگ را‌ه‌حلی است برای عبور از رکود اقتصادی برآمده از شیوع ویروس کرونا که در مستندِ "جنایت نامرئی" مفصل به آن پرداخته‌ام. اما بی‌تردید آنچه در طول صد سال گذشته تمدن آنگلوساکسون‌ها را موفق کرده تا بر اسب استعمار سوار باشند و بتوانند هرطور می‌خواهند بتازند، توان عملیاتی آنها برای کنترل افکار عمومی و تسخیر قلب‌ها و مغزها در جهت منافع آلوده‌شان بوده است. هرچند ابزار این توانمندی بسته به میزانِ پیشرفت تکنولوژی تغییر می‌کند، و از روزنامه رو رادیو به ماهواره و گوشی‌های هوشمند تغییر یافته است، اما اصول تکراری آن ثابت است و تغییر چندانی نکرده است؛ "تفرقه بیانداز و حکومت کن!"    پایان

سهیل سلیمی / فیلمساز و متخصص مطالعات استراتژیک / مشاور رسانه‌ای آزمایشگاه پژوهشی فضای سایبر دانشگاه تهران

https://soheilsalimi.blogsky.com