استراتژی خاطره سازی تقلبی یا همان فیک نوستالژی استراتژی Fick Nostalgia Strategy

فیک نوستالژی استراتژی. چند شب قبل که رادیوی تاکسی روشن بود، به مدت چهل دقیقه هر ترانه ای که پخش شد، اقتباس یا بازخوانی یک اثر قدیمی بود. به طوری که اگر گوینده رادیو گاهی وضعیت ترافیک را اعلام  نمی کرد، فکر می کردم که مجموعه اِمپی۳ از آهنگ های پنجاه شصت سال قبل را می شنوم. اما چرا برای تقابل با موسیقی های ضد ارزش به همان موسیقی ها پناه برده ایم، جای سوال دارد. پاسخ در فیک نوستالژی استراتژی است، یعنی با یک بدل تقلبی، موضوع اصلی را بی اثر یا کم اثر  کند. مانند واکسن. واکسن ها در واقع نوع تقلبی بیماری هستند و بدن با نابئد کردن آن بیماری تقلبی، توان مبارزه با بیماری اصلی را ویدا می کند. اما بنظر من این استراتژی شکست خورده، زیرا نه تنها باعث حذف خاطره ی آن نوع از موسیقی نشده است، بلکه به  یادآوری و خاطره سازی آن سبک ها کمک می کند. متاسفانه مدیران فرهنگی هیچ تحلیلی بر این استراتژی شکست خورده ندارند.  سهیل سلیمی 

Fick nostalgia strategy.  A few nights ago, when the taxi radio was on, for forty minutes, each song that was played was an adaptation or re-reading of an old song.  So if the radio announcer didn't sometimes announce the traffic situation, I thought I was listening to the MP3 collection of songs from fifty or sixty years ago.  But why we have resorted to the same music to counter anti-value music is questionable.  The answer in fake nostalgia is strategy, that is, to make the main issue ineffective or ineffective with a fake exchange.  Like a vaccine.  Vaccines are actually a counterfeit form of the disease, and by eliminating that counterfeit disease, the body is able to fight off the underlying disease.  But I think this strategy has failed, because not only has it not erased the memory of that kind of music, but it also helps to remind and reminisce about those styles.  Unfortunately, cultural managers have no analysis of this failed strategy. soheil salimi