!Be happy! We want to kill you - خوشحال باشید! می خواهیم شما را بُکشیم!

!Be happy! We want to kill you!

Netflix's "Five Bloods", directed by Spike Lee, is the story of several American soldiers who fought in the Vietnam War and now plan to return and pick up the golden cargo they buried there during the war. One of the advantages of watching bad movies is understanding the value of good movies. "Five Blood relatives" is a custom film made to justify the tragedies of the US occupation of Vietnam. A film full of slogans and propaganda that tries to make blacks important and then blame all the crimes of Vietnam on the black minority who fought in the Vietnam War. "Five Blood relatives" has a black representative for all crimes committed in Vietnam. But I think the most important thing is the brutal rape of Vietnamese women, girls and children by American soldiers, represented by a seemingly good black man. And even a daughter is left of him in Vietnam who is very happy to see his father as if he has been waiting for him all his life. The film's highly credible attitude towards the people and government of Vietnam, and even a few Vietnamese who are trying to counter the gold rush are being killed by these seemingly remorseful veterans. Eventually, the stolen gold is sold, and part of the money happens to go to the Vietnamese. Especially those Vietnamese who were kind to the Americans and actually accepted their hegemony. Perhaps with a humorous look, the purpose of the film is: Be happy! We want to kill you! However, because the Germans were the initiators of World War II (of course, according to the victorious group, I personally do not know Germany, the initiator of World War II, which I will address in due course), never to the insulting films made against them. They do not react. But the oppression of the Vietnamese people is accepted in the public mind of the world, and Vietnamese intellectuals and artists must react to such films. Soheil Salimi

خوشحال باشید! می خواهیم شما را بُکشیم!

فیلم سینمایی "پنج هم خون" محصول نتفلیکس و به کارگردانی اسپایک لی، قصه چند نظامی آمریکایی است که در جنگ ویتنام حضور داشتند و حالا قصد دارند برگردند و محموله ی طلایی را که در زمان جنگ در آنجا دفن کرده اند بردارند. یکی از مزیت های دیدن فیلمهای بد، فهمیدن ارزش فیلمهای خوب است. "پنج همخون" یک فیلم سفارشی است که برای تبرئه فجایع اشغال ویتنام توسط آمریکا ساخته شده. فیلمی سراسر، شعار و تبلیغ که سعی می کند، سیاه پوستان را مهم جلوه بدهد و بعد همه جنایت های جنگی ویتنام را به گردن اقلیت سیاه پوستی که در جنگ ویتنام حضور داشتند بیاندازد. "پنج همخون" برای تمام جنایت های انجام شده در ویتنام یک نماینده سیاه دارد. اما بنظر من مهمترینش، تجاوز بی حد و مرز سربازان آمریکایی به زنان و دختران و کودکان ویتنامی است که یک سیاه پوستِ به ظاهر وجیه، آنها را نمایندگی میکند. و حتی یک دختر از او در ویتنام به جا مانده که خیلی از دیدار پدرش خوشحال می شود گویی تمام عمر چشم انتظار او بوده است. فیلم به شدت موضع طلبکارانه ای نسبت به مردم و دولت ویتنام دارد و حتی چند ویتنامی که قصد مقابله با خروج طلاها را دارند هم، توسط همین کهنه سربازهای بظاهر پشیمان کشته می شوند. در نهایت طلاهای سرقت شده، فروخته می شود و بخشی از پول آن اتفاقا نصیب ویتنامی ها می شود. خصوصا آن دسته از ویتنامی هایی که با آمریکایی ها جور بوده و در واقع هژمونی آنها را پذیرفته اند. شاید با نگاهی طنز، مقصود فیلم این است که: خوشحال باشید! می خواهیم شما را بُکشیم!!! هرچند آلمان ها به دلیل اینکه آغازگر جنگ جهانی دوم بوده اند (البته گفته گروه پیروز، به شخصه آغازگر جنگ جهانی دوم را، آلمان نمی دانم، که در مجالی به آن خواهم پرداخت)، هرگز به فیلم های توهین آمیزی که علیه شان ساخته میشود واکنش نشان نمیدهند. اما مظلومیت مردم ویتنام در اذهان عمومی جهان پذیرفته شده است و باید در مقابل اینجنین فیلمهایی روشنفکران و هنرمندان ویتنامی واکنش نشان بدهند. سهیل سلیمی