زمانِ پارادوکسیال (متناقض) و انسان مدرن Paradoxical time and modern man

| کوتاه نوشت / دو زبانه فارسی انگلیسی |

زمانِ پارادوکسیال (متناقض) و انسان مدرن

انسان مدرن که تن به تفردگرایی سپرده و در فضای واقعیتِ ناملموسِ اینترنت غرق شده در پارادوکس زمان گرفتار است. زمانِ پُرسرعتِ کُند یا زمانِ کوتاهِ بلند. او در ناخودآگاهش این پارادوکس دائمی را پذیرفته و به آن آگاه است و از همین رو هر دو زمان را توامان زیست می کند. انسان مدرن در اسارتِ زمان، مدام در فشار سرعت حرکتِ ثانیه‌ها وقت کم می‌آورد و از همین رو تحت فشارهای عصبی قرار می گیرد. فشارهای عصبی که اغلب هیچ کمکی به بهبود روند مدیرت زمان نمی‌کنند، مانند گرفتار شدن در یک ترافیکِ طولانیِ بی دلیل که با بوق زدن‌های عصبی و... حتی یک میلیمتر هم از حجم آن کاسته نمی‌شود. فشارهای عصبی زندگی مدرن که محصول تفکر انسان مدرنِ جدا از عالم غیب است، فقط، آرام آرام انسان را نابود می‌کنند و هیچ کارایی دیگری ندارد. از سوی دیگر در لحظات فراق از کار و عصبیت دُچار انزوا می‌شود و در خلوتِ پُرهیاهوی واقعیتِ ناملموسِ اینترنت، هر ثانیه برایش یک سال می‌گذرد. زندگی انسان مدرن، بسیار شبیه دویدن روی تردمیل است. زیرا هر چه می‌دود به هیچ‌کجا نمی‌رسد. یعنی زمان روی تردمیل (تند) و زمان در محل قرار گرفتن تردمیل (کُند) کاملا متفاوت از هم می‌گذرد اما در هر دو زمان بیهودگی و پوچی، سهمِ انسانِ مدرن می‌شود. این بیهودگیِ انسان مدرن فقط یک راه‌حل داشت؛ انسان باید از تردمیلِ لعنتی مدرنیته پیاده می‌شد که نشد، زیرا اصلا خبر نداشت که گلوبالیست‌های جهان کی او را سوار ترمیل کرده‌اند، او در زرق و برق جهانِ مدرن غرق است و دست و پای اندیشه‌ی انسان مدرن با اندیشه‌های لیبرالیسم و سوسیالیسم دَرهَم، به تردمیل مدرنیته زنجیر شده. برای نجات از زمان پارادوکسیکال باید به عهد ازلی انسان برگردیم تا فطرتِ انسانی، راه‌های رسیدن به کمال را باز کند. نقشه‌ی این راه بیش از هزاروچهارصد سال است که منتشر شده و کافیست که آن‌را بخوانیم. قرآن تمام نیازهای فطری ما را پاسخ می‌دهد، واقعیت ملموس و حقیقتی جدا از از پادوکس‌های معمولِ زندگی مدرن است. سهیل سلیمی

Paradoxical time and modern man

The modern man, who has given in to individualism and is immersed in the intangible reality of the Internet, is caught in the paradox of time. Slow-fast time or long-short time. In his subconscious, he accepts and is aware of this constant paradox, and therefore lives both times. In the captivity of time, modern man is constantly under pressure to move at the speed of seconds, and is therefore under nervous stress. Nervous pressures that often do not help to improve the time management process, such as getting stuck in a long unreasonable traffic that is not reduced by the volume of nerve beeps and ... even a millimeter. The nervous pressures of modern life, which are the product of modern human thinking separate from the unseen world, only slowly destroy man and have no other function. On the other hand, in moments of separation from work and nervousness, he becomes isolated, and in the tumultuous solitude of the intangible reality of the Internet, a year passes for him every second. Modern human life is very much like running on a treadmill. Because whatever runs, goes nowhere. That is, time on the treadmill (fast) and time at the location of the treadmill (slow) are completely different, but in both times of futility and emptiness, the share of modern man becomes. There was only one solution to this futility of modern man; Man had to get off the damn treadmill of modernity, which he did not, because he had no idea who the globalists of the world had ridden him, he was drowning in the splendor of the modern world, Chained modernity. To be saved from the paradoxical time, we must return to the eternal testament of man, so that human nature opens the way to perfection. The map of this road has been published for more than 1400 years and it is enough to read it. The Qur'an meets all our innate needs, is a tangible reality and a truth separate from the ordinary paradoxes of modern life. SOHEIL SALIMI

#globalists #globalisim #paradoxical #time #modern_man #man #modern_life #life # Qur'an # Quran 

#سهیل_سلیمی #کوتاه_نوشت #زمان_پادوکسیکال #پارادوکس #مدرنیته #لیبرالیسم #سوسیالیسم #قران #قرآن #قرآن_بخوانیم #عهد_ازلی #انسان_مدرن #الا_به_ذکر_الله